माझं नाव अजय आहे, आणि मी एका छोट्या गावात राहतो, जिथे सगळं आयुष्य शांत आणि साधं आहे. माझं वय पंचवीस वर्षांचं आहे, आणि मी एका शेतात काम करतो. मला नेहमीच वयाने मोठ्या बायका खूप आवडतात, कारण त्यांच्या चेहऱ्यावरचं ते अनुभवाचं हसू, त्यांच्या बोलण्यातली ती पिकलेली समज, आणि त्यांच्या शरीराची ती वेगळीच उब मला खूप आकर्षित करते. त्यांच्या प्रत्येक हालचालीत एक वेगळीच लय असते, जी मला एका नव्या विश्वात घेऊन जाते. माझ्या गावातल्या तरुण मुलांना माझी ही आवड कधीच समजली नाही, पण मला त्याची पर्वा नव्हती. माझ्या मनात नेहमीच एक विचार यायचा की मला अशा एका बाईसोबत जवळीक अनुभवायची आहे, जी मला तिच्या आयुष्याचा अनुभव आणि प्रेम देऊ शकेल. माझ्या या इच्छेला कोणीतरी पूर्ण करावं, असं मला नेहमीच वाटायचं, पण मला योग्य संधी कधीच मिळाली नव्हती.
माझ्या गावात एक बाई राहते, तिचं नाव सुमन आहे, आणि ती जवळपास पन्नास वर्षांची असेल. तिच्या चेहऱ्यावरचं ते तेज आणि तिच्या शरीराचा तो आकर्षक आकार पाहून कोणाच्याही मनात वेगळे विचार यावेत. सुमन एकटीच राहते, कारण तिचा नवरा काही वर्षांपूर्वी वारला आहे, आणि तिची मुलं शहरात राहतात. ती नेहमीच एक साधी साडी नेसते, पण तिच्या त्या साधेपणात एक वेगळीच मोहिनी आहे. तिचे लांबसडक केस, तिचा गोरापान रंग, आणि तिच्या चालण्यातली ती लय पाहून माझं मन नेहमीच तिच्याकडे खेचलं जायचं. मी तिला रोज सकाळी तिच्या घरासमोरून जाताना पाहायचो, आणि ती मला हसून नमस्कार करायची. तिचं ते हसू माझ्या हृदयाला भिडायचं, आणि माझ्या मनात तिच्याबद्दल एक वेगळीच ओढ निर्माण झाली होती.
पण मी कधीच माझ्या भावना तिच्यासमोर बोलून दाखवल्या नव्हत्या, कारण मला भीती वाटायची की ती मला चुकीचं समजेल. ती माझ्यापेक्षा खूप मोठी होती, आणि गावातल्या लोकांना जर आमच्याबद्दल काही कळलं तर माझी बदनामी होईल, असं मला वाटायचं. पण तरीही माझं मन तिच्यापासून दूर राहू शकत नव्हतं. मी तिला पाहायचो, तिच्याशी बोलायचो, आणि तिच्या जवळ असताना मला एक वेगळीच शांतता जाणवायची. तिच्या बोलण्यात एक वेगळीच गोडवा होता, आणि ती जेव्हा माझ्याशी बोलायची, तेव्हा मला असं वाटायचं की ती मला खूप समजते. माझ्या मनात तिच्याबद्दल विचार यायचे, पण मी स्वतःला नेहमीच थांबवायचो, कारण मला वाटायचं की माझ्या या भावना चुकीच्या आहेत.
एका दुपारी मी सुमनच्या घरी एका छोट्या कामासाठी गेलो, कारण तिने मला तिच्या घरातलं एक सामान दुरुस्त करायला बोलावलं होतं. गावात सगळे लोक आपापल्या कामात व्यस्त होते, आणि ती दुपार खूपच शांत होती. सूर्य डोक्यावर तापत होता, आणि गावातली रस्ते जवळपास सुनसान झाले होते. मी सुमनच्या घरी पोहोचलो, आणि तिने मला हसतमुखाने आत बोलावलं. तिने एक पातळ साडी नेसली होती, ज्यामुळे तिच्या शरीराचा आकार स्पष्ट दिसत होता. तिने मला एक ग्लास पाणी दिलं, आणि मी ते पिऊन झाल्यावर ती माझ्या जवळ बसली. तिच्या चेहऱ्यावर एक मंद हसू होतं, आणि तिच्या डोळ्यांमध्ये एक वेगळीच चमक होती, जणू ती मला काहीतरी सांगू इच्छित होती.
सुमनने मला हळूच विचारलं, अजय, तू मला नेहमीच पाहतोस, खरं ना? माझं हृदय जोरात धडधडू लागलं, आणि मला काय बोलावं हे समजलंच नाही. मी लाजलो आणि डोकं खाली घालून म्हणालो, हो, सुमन काकू, तुम्ही खूप सुंदर आहात. ती हसली आणि माझ्या जवळ सरकली, तिच्या हाताने माझा हात पकडला. तिने मला सांगितलं, मला माहित आहे, अजय. मला तुझी ही नजर खूप आवडते. मला तुझ्याशी जवळीक हवी आहे. माझ्या कानांवर विश्वासच बसला नाही, आणि माझ्या मनात एकच विचार आला की माझ्या मनातली इच्छा खरी होत आहे का? मी घाबरलो होतो, पण तिच्या डोळ्यांमधला तो भाव पाहून मला कळलं की ती खरंच गंभीर आहे, आणि तिला माझ्यासोबत वेळ घालवायचा आहे.
तिने माझा हात पकडून तिच्या शरीरावर ठेवला, आणि मला तिच्या शरीराची उष्णता जाणवली. तिची त्वचा खूपच कोमल होती, आणि माझ्या मनात एक नवीनच ऊर्जा जागृत झाली. मी हळूच तिच्या शरीराला स्पर्श केला, आणि ती आनंदाने मंदपणे हसत होती. तिच्या चेहऱ्यावर एक समाधानाचा भाव आला, आणि मला कळलं की तिला माझ्या जवळीकीची खरंच गरज आहे. मी माझा संकोच सोडला आणि तिच्या शरीराला अधिक जवळून अनुभवू लागलो. तिच्या प्रत्येक श्वासासोबत माझं हृदय वेगाने धडधडत होतं, आणि मला असं वाटायला लागलं की मी एका स्वप्नात आहे. तिने माझ्याकडे पाहून हसत सांगितलं, अजय, तुझा स्पर्श मला खूप सुख देतो आहे, आणि मला तुझ्यासोबत असं वाटतं की माझ्या आयुष्यातला एकटेपणा दूर झाला आहे.
तिचे ते शब्द ऐकून मला एक वेगळीच शक्ती मिळाली, आणि मी तिच्या शरीराला हलक्या हाताने दाबू लागलो. ती आनंदाने माझ्या जवळ येत होती, आणि तिच्या चेहऱ्यावरचा तो आनंद पाहून मला खूप समाधान वाटलं. त्या क्षणी माझ्या मनात अनेक विचार येऊ लागले – एकीकडे मला सुमनबद्दल खूप आदर होता, पण दुसरीकडे माझ्या मनात तिच्याबद्दल एक वेगळीच ओढ निर्माण झाली होती. तिच्या शरीराचा तो कोमल स्पर्श मला एका नवीन विश्वात घेऊन गेला, आणि मला असं वाटायला लागलं की मी तिच्यासोबत एक वेगळाच अनुभव घेत आहे. तिने मला जवळ ओढलं आणि माझ्या कानात कुजबुजली, अजय, मला तुझ्याशी अजून जवळीक हवी आहे, आणि मला तुझ्यासोबत माझ्या आयुष्यातलं सुख अनुभवायचं आहे.
माझं डोकं फिरलं, आणि मी तिला विचारलं, सुमन काकू, तुम्हाला खरंच हे हवं आहे का? ती म्हणाली, होय, अजय. मला तुझ्यावर पूर्ण विश्वास आहे, आणि मला तुझ्यासोबत हा अनुभव घ्यायचा आहे. तिच्या त्या शब्दांनी माझ्या मनातली सगळी भीती दूर झाली, आणि मी तिच्यासोबत अधिक जवळीक अनुभवायला तयार झालो. आम्ही एकमेकांच्या अधिक जवळ आलो, आणि तिने मला मिठी मारली. तिच्या शरीराची उब मला एका वेगळ्या विश्वात घेऊन गेली, आणि त्या क्षणी मला फक्त सुमनच दिसत होती. तिच्यासोबतचा तो अनुभव माझ्यासाठी अविस्मरणीय झाला, आणि मला असं वाटायला लागलं की माझ्या आयुष्यातला एकटेपणा देखील दूर झाला आहे. तिच्या प्रत्येक स्पर्शाने मला एक नवीन ऊर्जा मिळत होती, आणि मला तिच्यासोबत घालवलेला तो वेळ खूप खास वाटत होता.
त्या अनुभवानंतर सुमन माझ्या जवळ बसली आणि तिच्या मनातलं सगळं मला सांगू लागली. तिने सांगितलं की तिच्या आयुष्यात खूप एकटेपणा आहे, आणि तिचा नवरा गेल्यापासून तिला कोणाचा आधार नाही. तिची मुलं शहरात राहतात, आणि ती एकटीच या गावात आयुष्य कंठत आहे. ती म्हणाली, अजय, मला तुझ्यासारखा कोणी मिळाला, याचा मला खूप आनंद आहे, आणि तुझ्यासोबत घालवलेला हा वेळ माझ्यासाठी खूप खास आहे. तिचे ते शब्द माझ्या हृदयाला भिडले, आणि मला तिची दुखः समजलं. मला तिच्याबद्दल आणखी प्रेम वाटू लागलं, आणि मी तिला वचन दिलं की मी तिच्यासोबत नेहमी असेन, आणि तिची काळजी घेईन. तिच्या चेहऱ्यावरचं ते समाधान पाहून मला खूप आनंद झाला.
संध्याकाळ झाली, आणि बाहेर अंधार पडायला सुरुवात झाली. गावातली माणसं आपापल्या घरी परत यायला लागली होती, आणि त्यांचे हसण्याचे आवाज गावात पसरत होते. सुमनने मला सांगितलं, अजय, आता आपण सावध राहायला हवं, कारण कोणाला आपलं हे रहस्य कळायला नको. मी तिला खात्री दिली की हा अनुभव आपल्या दोघांमध्ये राहील, आणि कोणालाही याची भनक लागणार नाही. आम्ही घरातून बाहेर पडलो, पण माझ्या मनात त्या दुपारीच्या आठवणी फिरत होत्या. सुमनने मला हसत हसत निरोप दिला, आणि तिच्या त्या हसण्यात एक वेगळीच उब होती, जी मला पुन्हा पुन्हा तिच्याकडे खेचत होती. मी घरी परतलो, पण माझ्या मनात तिच्या सोबतीचा तो अनुभव कायमचा कोरला गेला होता.
त्या रात्री मी माझ्या खोलीत झोपायला गेलो, पण मला झोपच येईना. माझ्या मनात अनेक विचार येत होते – मी आणि सुमनने जे काही केलं, ते बरोबर होतं का? मला तिच्याबद्दल खूप आदर होता, पण त्याचबरोबर माझ्या मनात तिच्याबद्दल एक वेगळीच ओढ निर्माण झाली होती. मी स्वतःला प्रश्न विचारत होतो – हे सगळं माझ्यासाठी का घडलं? पण मग मला तिचे ते शब्द आठवले, अजय, तू माझ्यासाठी खास आहेस. त्या शब्दांनी माझ्या मनाला थोडी शांतता मिळाली, आणि मी ठरवलं की मी सुमनच्या विश्वासाला कधीच तडा जाऊ देणार नाही. तिच्यासोबत घालवलेला तो वेळ माझ्यासाठी एक खजिना होता, जो मी आयुष्यभर जपणार होतो.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी मी लवकर उठलो, आणि माझ्या नेहमीच्या कामाला लागलो. पण माझं मन सुमनकडे परत परत जात होतं. मी तिला पुन्हा भेटायचं ठरवलं, आणि त्या दिवशी दुपारी मी तिच्या घरी गेलो. तिने मला हसतमुखाने आत बोलावलं, आणि आम्ही पुन्हा एकमेकांशी बोलायला सुरुवात केली. ती म्हणाली, अजय, कालचा दिवस माझ्यासाठी खूप खास होता, आणि मला तुझ्यासोबत अजून वेळ घालवायचा आहे. मला तिच्यासाठी खूप आनंद झाला, आणि मी तिला सांगितलं, सुमन काकू, मलाही तुमच्यासोबत वेळ घालवायला खूप आवडतं. त्या दिवशी आम्ही पुन्हा एकमेकांच्या जवळ आलो, आणि आमच्या नात्यात एक नवीन जवळीक निर्माण झाली.
कालच्या प्रसंगानंतर माझ्या आयुष्यात खूप बदल झाले. मी आणि सुमन आता एकमेकांचे खरे मित्र झालो होतो, आणि आम्ही एकमेकांची काळजी घ्यायचो. मला तिच्यासोबत वेळ घालवायला खूप आवडायचं, आणि ती मला तिच्या आयुष्यातली सगळी दुखः सांगायची. तिने मला सांगितलं, अजय, तू माझ्यासाठी खूप खास आहेस, आणि मला तुझ्यासोबत माझं आयुष्य शेअर करायला खूप आनंद होतो. मला तिच्यासाठी खूप आनंद वाटला, आणि मी ठरवलं की मी तिच्यासोबत नेहमी असेन, आणि तिच्या आयुष्यात आनंद आणीन. आमचं हे नातं आमच्या दोघांमध्ये राहिलं, आणि आम्ही एकमेकांसाठी नेहमीच खास राहिलो.
काही दिवसांनी गावात एक वेगळीच चर्चा सुरू झाली. कोणीतरी आम्हाला एकत्र पाहिलं होतं, आणि गावात कुजबुज सुरू झाली. मला खूप भीती वाटायला लागली, आणि मी सुमनला सांगितलं, सुमन काकू, आपण आता सावध राहायला हवं, कारण गावातल्या लोकांना आपलं रहस्य कळायला नको. ती म्हणाली, अजय, तू काळजी करू नको, मी सगळं सांभाळून घेईन. तिने मला धीर दिला, आणि आम्ही ठरवलं की आता आम्ही जाहीरपणे कमी भेटू. पण आमच्या मनात एकमेकांबद्दलचं प्रेम आणि जवळीक कायम राहिली, आणि आम्ही एकमेकांसाठी नेहमीच खास राहिलो.
आज मी ही मराठी कामुक कथा तुमच्यासमोर मांडली आहे, आणि मला आशा आहे की तुम्हाला ही कथा आवडली असेल. माझी आणि सुमनची ही जवळीक आमच्या दोघांमध्ये राहिली, आणि आम्ही एकमेकांची काळजी घेत राहिलो. आयुष्यात काही अनुभव खूप वेगळे असतात, आणि ते आपल्याला आयुष्यभर आठवतात. माझ्यासाठी ही कथा तशीच आहे – एक अविस्मरणीय अनुभव, जो माझ्या हृदयात कायम राहील. सुमनसोबत घालवलेला तो वेळ माझ्यासाठी एक खजिना आहे, जो मी आयुष्यभर जपणार आहे, आणि तिच्यासोबतचं माझं नातं माझ्यासाठी नेहमीच खास राहील.